بعضى اتفاق هاى خوب اونقدر دیر مى افتن كه باید رو به آسمون كرد و گفت : وقتش گذشت مال خودت...!

گر وقت نداری حالم را بپرسی، درکت میکنم؛ اگر وقت نداری با من صحبت کنی، درکت میکنم؛ اگر وقت نداری مرا ببینی، درکت میکنم؛ اما اگر بعد از تمام اینها، دیگر دوستت نداشتم، اینبار نوبت توست که درکم کنی!

هر صبح ، چمدان می بندم ، نفس راست می کنم و با خود می گویم : دیگر می روم ... !!!

دست به صورتم نزن می ترسم بیفتد.. نقاب خندانی که بر چهره دارم! و بعد .. سیل اشک هایم تو را با خود ببرد .. و باز .. من بمانم و تنهایی

یه حرفایی، چنان آتیشت میزنه که دوست داری فریاد بزنی، ولی نمیتونی! دوست داری اشک بریزی، ولی نمیتونی! حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه! تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه، به این میگن “درد بی درمون”

غیرت و حمایت یعنی: پشت یک زن طوری قرار بگیری که حضورت را حس کند امــــــا مانع راه رفتنش نشوی

خوش بــه حال ِ انارها و انجیـرها ... دلتنگ که می شـوند، مــی تـرکـنــد ...مهدی اخوان ثالث

زن ها از عادی شدن از تکراری شدن از مثل روز اول نبودن ، می ترسند ! گاهی زن ها را مثل روز اول دوست بدارید ..

کاش می دانستم چه کسی این سرنوشت را برایم بافت آنوقت به او می گفتم یقه را آنقدر تنگ بافته ای که بغض هایم را نمی توانم فرو بدهم..... !

این شعر نیست! یک تهدید است برنگردی اسمت را به همه می گویم.